Depresja to choroba, która nie wybiera płci, wieku ani statusu społecznego. Mimo to, męska depresja często pozostaje nierozpoznana i bagatelizowana.
W tym artykule przyjrzymy się, jak depresja wpływa na mężczyzn oraz dlaczego często jest ona niezrozumiana, a także jak można ją leczyć i wspierać mężczyzn cierpiących na ten rodzaj cierpienia.
Ciche Cierpienie
Męska depresja to nie tylko stereotypowa scena mężczyzny siedzącego w ciemnym pokoju i wpatrującego się w dal. Depresja u mężczyzn może przybierać różne formy. Często przejawia się ona poprzez nadmierną irytację, gniew, nadużywanie alkoholu lub narkotyków, a także poprzez chowanie swoich emocji. Mężczyźni często unikają rozmowy o swoich uczuciach, bo takie zachowanie jest często uważane za „niewłaściwe” czy „nieodpowiednie” zgodnie z tradycyjnymi normami społecznymi.
Jednym z powodów, dla których męska depresja jest często nierozpoznawana, jest wpływ tradycyjnych ról płciowych. Mężczyźni w wielu społeczeństwach są wychowywani do bycia „silnymi”, „twardymi” i „nieczułymi”. Wszystko to sprawia, że mężczyźni boją się okazywać emocje lub prosić o pomoc. Presja, aby spełnić te oczekiwania, może być ogromnym obciążeniem psychicznym, co może prowadzić do depresji. Mężczyźni mogą czuć się osamotnieni i zdezorientowani, próbując pogodzić swoje potrzeby emocjonalne z oczekiwaniami społecznymi
Objawy
Depresja przejawia się poprzez różnorodne symptomy, które mogą występować zarówno oddzielnie, jak i jednocześnie.
Najczęstsze fizyczne symptomy depresji u mężczyzn obejmują:
- Ucisk i ból w okolicach klatki piersiowej.
- Zaburzenia rytmu serca, takie jak kołatanie lub przyspieszone bicie serca.
- Uporczywe bóle głowy, które nawracają.
- Problemy z erekcją oraz impotencja.
- Zaburzenia hormonalne, takie jak niski poziom testosteronu.
- Problemy gastryczne, w tym wzdęcia, zaparcia lub biegunka.
- Nagła utrata masy ciała lub znaczny przyrost wagi.
Objawy psychiczne i emocjonalne depresji to:
- Smutek i obniżony nastrój.
- Trudności z koncentracją.
- Problemy z pamięcią.
- Nadmiernie towarzyszące myśli.
- Obsesyjne myślenie, które wykazuje maniakalne wzorce.
- Zaburzenia snu, takie jak bezsenność lub krótki, przerywany sen.
- Myśli samobójcze oraz próby samobójcze.
Zdarza się, że u osób cierpiących na depresję pojawiają się tendencje do ekstremalnych zachowań, które przejawiają się gwałtownym przechodzeniem od stanów euforii do kompletnego braku motywacji. Tracą oni zainteresowanie pracą, swoimi bliskimi oraz otaczającym światem. Następuje spadek popędu seksualnego, a życie intymne przestaje ich interesować.
Odstępowanie od życia społecznego prowadzi do izolacji, poczucia beznadziejności, a także utraty sensu i celu życia. Chorzy odczuwają gniew wobec swojej aktualnej sytuacji, próbując sobie radzić z nią w nieudolny sposób poprzez:
- sięganie po substancje psychoaktywne,
- nadmierne spożywanie alkoholu,
- palenie papierosów w sposób kompulsywny,
- ryzykowną jazdę samochodem,
- podejmowanie niebezpiecznych zachowań, takich jak lekkomyślna jazda czy stosunki seksualne bez zabezpieczenia,
- hazard,
- nadmierne jedzenie,
- uzależnienie od gier, cyberseksu i mediów społecznościowych.
Wsparcie
Jednym z kluczowych elementów zapobiegania depresji jest wsparcie ze strony rodziny, przyjaciół i społeczeństwa. Warto tworzyć przestrzenie, w których mężczyźni mogą rozmawiać o swoich uczuciach bez obaw o ocenę. To wymaga od społeczeństwa przekształcenia tradycyjnych norm męskości i akceptacji różnorodności emocjonalnej.
Ważne jest, aby mężczyźni cierpiący na depresję byli otoczeni profesjonalną opieką psychoterapeutyczną. Leczenie może obejmować terapie psychodynamiczną, poznawczo-behawioralną, czy terapie interpersonalną, a w niektórych przypadkach również farmakoterapię. Bagatelizowanie objawów i próby radzenia sobie z depresją na własną rękę mogą prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia i zwiększenia ryzyka samobójstwa. Dlatego tak istotne jest jak najszybsze rozpoczęcie odpowiedniej terapii.
